patrzyli na mnie tak, jakbym miała na czole stygmat
byli uprzejmi
jakby chcieli między nami stworzyć przepaść, której już nigdy nie przeskoczę
patrzyli na mnie
nie mówiąc do mnie
a przecież
tak bardzo potrzebowałam
a kiedy wreszcie wyszłam
wiało mi deszczem w twarz
(dosłownie)
przyszłam do domu bez czucia bez głodu a z przeświadczeniem
że tak będzie zawsze bo tak zawsze
było
gdy wtem
kupiłam Sidetracked La Roux i zaczęłam grać w Tetris
nie wiem, czy Stasiuk naprawdę to powiedział, czy wkłada się to w jego usta tak, jak cytat o ciastkach zamiast chleba wkłada się w usta Marii Antoniny
To piękna rzecz przepierdolić kawał życia.
Tę jedną, jedyną rzecz, którą się dostało.
Na to trzeba mieć gest.
przegrałam, jest mi wszystko jedno.
No comments:
Post a Comment