po małej radości żałoba wcale nie jest mikra. mała radość rozczulała, domagała się ochrony, uwagi. za dnia trzeba było zatrzymania i skupienia, żeby tę małą radość z siebie wydobyć. głęboko, z żołądka.
po utracie małej radości tam nisko pojawia się pustka, pustka nie do zapicia, zaśmiania, zamknięcia.
po małej radości nie ma gniewu ani żalu.
jest mała minuta ciszy
i w ciele mała drzazga.
