dowody na istnienie

Warszawa Singera

sierpień najpiękniejszy
co roku jakby ostatni
robi się coraz ciszej

uczyłam się pisać moje imię w alfabecie hebrajskim
krok za przewodniczką: po lewej etrog, po prawej Cene urene

usta zamknęły mi się jak drzwi
nie mam sił
słońce mi ciąży na ramionach, uginam się pod deszczem

śnią mi się po kolei wszyscy, których znam
i których znałam
przeglądam ich jak talię kart
nie znajduję tej szczęśliwej.

per se

dom
wieczorem pierwsze ciemnieją świerki
chciałabym w nie wejść jak w futro
basowe pomruki krów
na chwilę
nim wszystko całkiem zgaśnie
i ostatnie ptaki
tylko tutaj słychać
jak uderzają skrzydłami o powietrze.

te wszystkie lata,
a ja nadal szukam kryjówki.

Ojciec mówi, że kiedyś mi się zdarzy,
że to dopiero początek.

oboje wiemy, że zapomniałam życia
jak kapelusza
wróciłam
i tu, w przedsionku
przedpoczątku
wegetuję.

gwiazdy obrodziły, bo sierpień
mam ochotę wyciągnąć rękę
i w nich zamieszać.

widzę cztery perseidy.
nie pomyślałam sobie życzenia,
bo nie
mam.